زیر نوع آنتی باد
آنتین ها به نام ایمینوگلوبیلین ها معمولا شکل Y هستند و آنها مولکول هایی هستند که توسط سلول های b مخفی شده اند. عملکرد اصلی پادتن ها کنترل و جلوگیری بیماری و کمک به واکنش ایمنی است. ایزوتیپ آنتی باد: ساختار آنتیژن خاصی Ig توسط تمامی افراد در یک گونه ها مشترک است. در پستانداران، 5 زنجیره ایزوتیپ های سنگین وجود دارد: IgA (α), IgD (δ), IgE (ε), IgG (γ) و IgM (μ) بر اساس اندازه ي ناحيه ، موقعيت و وزن مولکولي پيوند گوگرد بين زنجيرها انسان و موش IgG می تواند به چهار زیر نوع تقسیم شود، IgG1 (γ1)، IgG2 (γ2), IgG3 (γ3) و IgG4 (γ4)
آنتین ها به نام ایمینوگلوبیلین ها معمولا شکل Y هستند و آنها مولکول هایی هستند که توسط سلول های b مخفی شده اند. عملکرد اساسی پادتن ها این است که کنترل و جلوگیری از بیماری ها و کمک به واکنش ایمنی است. پادتای انسان می تواند به پنج کلاس تقسیم شود: IgA, IgD, IgE, IgG و IgM. برای مثال یک پادتن IgG یک ساختار زنجیره چهار پیپتید تشکیل شده از دو زنجیرهای سنگین مشابه (H) و زنجيرهاى سبك گردآورده مى شوند. هر زنجیره یک منطقه ثابت (C) و یک منطقه متغیر (V) دارد. دم "Y" مسئول فعالیت های زیستی مانند متصل به سلول ها است. منطقه انباری آنتیژن همچنین یک پاراتوپ نامیده می شود که آنتیژن را تشخیص می دهد.
زنجیره های سنگین و سبک پادتن های متفاوت به طور قابل توجهی در توالی ۱۱۰ آمینو اسید نزدیک نام به نام منطقه های متغیر نامیده می شود. منطقه های متغیر زنجیرهای سنگین و سبک به صورت VH و VL نامیده می شوند. توالی آمینو اسید نزدیک سی پایانی زنجیره سنگین و زنجیره ظریف نسبتاً پایدار است و منطقه ثابت نامیده می شود. منطقه سي. منطقه های ثابت زنجیرهای سنگین و سبک به صورت CH و CL نامیده می شوند. منطقه های متغیر پادتن ها برای شناخته و متصل کردن آنتیژن استفاده می شوند در حالی که منطقه های ثابت عوارض را آغاز می کنند، مانند سایت سینوتوکسیسیسیسیسیسیون با پادگانی وابسته با پادشاه (ADCC). بر اساس ترکیب های آمینو اسید متفاوت و ترتیب منطقه ی سی در زنجیره نور ایگ زنجير نور ميتونه به کاپا و لامبدا تقسيم بشه تفاوت های کمی در ترکیب آمینو اسید در منطقه C در زنجیره ی نوری نوع λ وجود دارد که زنجیره را به چهار زیر نوع تقسیم می کند (λ1-λ4). منطقه V از یک پادتن می تواند به CDR تقسیم شود (منطقه تعیین کننده ترکیب) و FR (منطقه قابک، FR1-FR4 توالی منطقه CDR بسیار متغیر است، در حالی که توالی منطقه FR نسبتا ثابت است.
نوع پادگانی
بر اساس اندازه ي ناحيه ، موقعيت و وزن مولکولي پيوند گوگرد بين زنجيرها انسان و موش IgG می تواند به چهار زیر نوع تقسیم شود. IgG انسان می تواند به IgG1 تقسیم شود (γ1) IgG2 (γ2), IgG3 (γ3) و IgG4 (γ4) که به ترتیب فراوانی آنها در سرم نامیده شده است (IgG1 فراوان ترین است. ! IgG موشی می تواند به IgG1، IgG2a، IgG2b و IgG3 تقسیم شود. بعد از اینکه آماده سازی پادتن مانوکولالی هیدیموما کامل شد، زیر نوع پادتن باید شناسایی شود.
IgG1
IgG1 حدود 60-65% از محتویات IgG است. عمدتاً مسئول واکنش ایمنی در برابر پروتئین و آنتیژن پلیپپتید است. همچنین در شرایط و فعال سازی کاسدا همچنین در دست دارد. کمبود ایزوتیپ IgG1 معمولاً نشانه ای از هیپگامگلوبیلیمی است.
IgG2
IgG2 حدود 20-25 درصد از محتویات IgG است. عمدتاً واکنش ایمنی از آنتیژن کربوهیدت/پولیساکراید را هدف گرفته است. از بين همه ي نقص هاي ايزوتيپ ايگ کمبود IgG2 عمومی ترین علت عفونت های هوایی و هوا در نوزادان است.
IgG3
IgG3 ۵-۱۰ درصد از محتوای IgG نقش قابل توجهی در پاسخ ایمنی در برابر پروتئین یا پای پلیپتید دارد جنس
IgG4
IgG4 معمولاً کمتر از ۴ درصد از محتویات IgG را محاسبه می کند و به پلیساکریدها متصل نمی شود. آخرين تحقيقات نشون ميده که سطح سرم IgG4 در بيمارهايي که پانلکراتيت هستند بالا ميگيرند و سینه پهلوی درونی اثرات دیگر IgG4 هنوز ناشناخته اند.
تفاوت های زیرکانه در دنباله های آمینو اسید بین زیر طبقه های IgG همچنین تاثیر بر عملکردهای زیستی آنها تاثیر می گذارند:
IgG1, IgG3, IgG3 و IgG4 به راحتي عبور ميکنن اما IgG2 با کاراي بسيار پايين عبور ميکنه
L IgG3 موثر ترین فعال کننده ای است که توسط IgG1 دنباله است؛ IgG2 کمتر کاربرد است. و IgG4 نميتونه کامل رو فعال کنه
IgG1 و IgG3 به گیرنده های Fc بر روی فاگوسایت ها با اتحادی بالا متصل می شوند و بدین ترتیب افزونی سازی میانجی. IgG4 یک وابستگی متوسط برای گیرنده های Fc دارد، و IgG2 رابطه ای کم دارد.
آنتی باد
همه ی افراد ساختارهای آنتیژن مشخص در یک گونه دارند. در پستانداران، پنج ایزوتیپ های هووچین هستند: IgA (α), IgD (δ), IgE (ε), IgG (γ) و IgM (μ)
ایگا( α )
"ايگ اي" در سطح تنفسي يا اعضاي روده مخفي شده به عنوان ميانجساز اوليه مصونيت موجوال و اولين خط دفاع در برابر عفونت آنها در سروم مانومیک هستند ولی در سطح شکل ظاهر می شوند. آنتین های IgA به دو زیر کلاس با ناحیه های مختلف تقسیم می شوند. IgA1 منطقه ای گسترده تری دارد که حساسیت خود را به پروتئوهای باکتری افزایش می دهد. بنابراین، این زیر کلاس بر سرم IgA است، و IgA2 عمدتاً در مخفی های شکوفایی وجود دارد. تکمیل سازی IgA مکانیسم اصلی سطح شکل نیست. گیرنده های IgA بر روی نوتروفیل ها بیان می شوند که می تواند برای واسطه ی سایدوتاکسیزی سلولی به پادزهر وابسته شود.
IgD(δ )
IgD کمتر از یک درصد کتابخانه ایمنیوگلوبولین است و معمولاً در سلول سلول B یافت می شود، و جرم مولکوليش 150 کي دي است سطح عبارت IgD ایزوفورم ها به حالت فعال سازی سلول های B مربوط است. تعداد کمی مطالعات در IgD وجود دارد، و کمی در مورد نقش آن در سرم می داند.
IgE( ε)
IgE معمولاً در بسوفیل ها و سلول های ماست یافت می شود، و جرم مولکولی آن تقریباً 190kDa است. شبيه ساختار ايگ ام. IgE حاوی یک منطقه کوهی ندارد بلکه دو دامنه ثابت بیشتری به جای منطقه ی کوه دارد. پادتن IgE مربوط به انواع حساسیت فوری I است.
IgG(γ)
آيG فراوان ترين آنتي بادي در سرم است که 70-85% از کتابخانه ايمنوگلوبولين هست با یک وزن مولکولی حدود ۱۵۰kDa و معمولاً به عنوان یک مانومر وجود دارد. بر اساس تفاوت های ساختاری ژن های منطقه ثابت و توانایی آنها برای فعالیت های اثرات متفاوت، آنها به چهار زیر کلاس تقسیم می شوند، IgG1، IgG2, IgG3 و IgG4 آنها درجه بالای توالی دارند ( تقریباً 90 درصد یکسان) اما نیمه زندگی متفاوت دارند و ویژگی های آنتیژن-بند کننده، و توانايي هاي فعال سازي IgG1 فراوان ترین زیر طبقه IgG است که در پاسخ به آنتیژن پروتئین تسلط دارد. واکنش باکتریای آنتینساید پلیساکراید باکتریایی عمدتاً توسط IgG2 زیر طبقه اصلی پادتن بادی که واکنش نشون میده با آنتيژن گليکن IgG3 یک فعال کننده مؤثر از واکنش زایی است. و کوتاه ترين نيمه زندگي در مقايسه با بقيه زير طبقه هاي IgG داره IgG4 کوچکترین زیرجه کلاس IgG در سرم است و معمولا پس از افشای تکرار به همان آنتیژن یا هر تولید می شود. عفونت دائم IgG1، IgG3 و IgG4 زیر کلاس IgG4 از IgG می تواند از مانع جفت عبور کند، تنها ایمینوگلوبولینی هستند که قادر به انتقال جمعی هستند، و نقش ضروری در مصونیت ضد عفونت نازایی دارند.
IgM( μ )
IgM اولین ایمینوگلوبولین در طی توسعه سلول های B است. این پادتن اصلی در پاسخ ایمنی اولیه است، با وزن مولکولی تقریباً 900 kDa. IgM می تواند در شکل مانومر یا پنتامر وجود داشته باشد. اون به سطح سلول های بی با شکل مونومیک و در شکل مخففی در شکل پنتامر (به زنجیر J) است. ساختار پنتامریک به آنها اجازه می دهد تا به اپیپوپ های مؤثر متصل شوند. از آنجایی که پادتن های IgM در مرحله اولیه ی پاسخ سلول B ابراز میشن اونا به ندرت به شدت تغییر یافته میشن بنابراين اونها واکنش زود به چند آنتيژن بدون کمک سلول هاي تي ارائه ميکنند
